Historioniczne zaburzenie osobowości - objawy, przyczyny, postępowanie, leczenie

Czym jest osobowość historioniczna? Jakie ma objawy?

Histrioniczne zaburzenie osobowości lub osobowość historioniczna (ang. histrionic personality disorder, HPD) to zaburzenie osobowości, charakteryzujące się przede wszystkim ciągłym dążeniem do bycia w centrum zainteresowania. Osoby z taką osobowością często są ekspresyjne i charyzmatyczne, ale mogą też być nadmiernie emocjonalne i wrażliwe na krytykę. Często mają trudności z utrzymaniem relacji z innymi, ponieważ ich potrzeby emocjonalne mogą przytłaczać innych. 

Osobowość historioniczna: Jak bardzo częste jest historioniczne zaburzenie osobowości?

Szacuje się, że około 2-3% populacji może mieć to zaburzenie, chociaż niektórzy badacze sądzą, że może być ono niedoszacowane. Zaburzenie to występuje nieco częściej u kobiet niż u mężczyzn, chociaż dokładne proporcje są trudne do określenia. Histrioniczne zaburzenie osobowości może występować u osób w różnym wieku, chociaż niektórzy badacze sądzą, że może być ono bardziej powszechne u osób młodszych. Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć trudności z utrzymaniem relacji z innymi i zdrowymi zachowaniami emocjonalnymi, co może prowadzić do problemów w życiu osobistym i zawodowym. Wiele osób uważa, że spośród znanych osób Meghan Fox, Kim Kardashian i Kanye West mogą mieć historioniczne zaburzenie osobowości, ale żaden celebryta tego nie potwierdził.

Jakie są objawy historionicznego zaburzenia osobowości?

Objawy historionicznego zaburzenia osobowości mogą się różnić w zależności od indywidualnej osoby, ale ogólnie rzecz biorąc, osoby z tym zaburzeniem mogą mieć skłonność do przyciągania uwagi innych i ciągłego dążenia do bycia w centrum zainteresowania. Poniżej znajduje się kilka możliwych objawów historionicznej osobowości:

1. Potrzeba przebywania w centrum uwagi: Osoby z tym zaburzeniem mogą stale dążyć do bycia w centrum zainteresowania, np. przez mówienie głośno i ekspresyjnie, przejawianie nadmiernej emocji w swoim zachowaniu lub ubieraniu się w sposób, który wyróżnia ich z tłumu.
2. Nadmierne flirtowanie: Osoby z tym zaburzeniem często chętnie wykorzystują swoją urodę i sposób bycia do flirtowania z innymi, nawet jeśli nie są w nich zainteresowane.
3. Trudność w utrzymaniu bliskich i trwałych relacji: Osoby z tym zaburzeniem miewają trudności z budowaniem i utrzymywaniem bliskich i trwałych relacji, ponieważ ich potrzeby emocjonalne są tak silne, że mogą przytłaczać innych.
4. Nadmierna ekspresja emocji: Osoby z tym zaburzeniem są bardzo emocjonalne i mają skłonność do nadmiernego reagowania, np. płakania lub krzyczenia bez wyraźnej przyczyny.
5. Brak empatii: Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć trudności ze zrozumieniem uczuć i potrzeb innych i mogą nie być w stanie wczuć się w sytuację drugiej osoby.
6. Uległość wobec innych: Osoby z tym zaburzeniem bywają bardzo podatne na sugestie innych i mogą mieć trudności z odmawianiem innym lub braniem odpowiedzialności za swoje własne decyzje.
7. Skłonność do przesady w ubieraniu się i wyglądzie: Osoby z tym zaburzeniem stosunkowo dużo uwagi poświęcają swojemu wyglądowi i ubierają się w sposób, który przyciąga uwagę innych, np. poprzez noszenie wyraźnych lub krzykliwych ubrań.
8. Skłonność do dramatyzowania: Osoby z tym zaburzeniem mogą często przeceniać swoje problemy lub sytuacje i przedstawiać je jako bardziej poważne, niż są w rzeczywistości.
9. Niezdolność do zaangażowania się w długotrwałe projekty: Osoby z tym zaburzeniem często mają “słomiany zapał” - trudności z zaangażowaniem się w długotrwałe projekty lub zadania, ponieważ za łatwo się nudzą i rozpraszają.
10. Słabe radzenie sobie z emocjami: Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć trudności z panowaniem nad swoimi emocjami i często reagują w sposób, który jest nieadekwatny do sytuacji.
11. Trudności w podejmowaniu decyzji: Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć trudności z podejmowaniem decyzji i potrzebują wsparcia i zachęty, aby podjąć samodzielnie decyzję.

Jakie skutki może mieć historioniczne zaburzenie osobowości (osobowość historioniczna)?

Historioniczne zaburzenie osobowości ma średnio mniej negatywne skutki dla osoby z tym zaburzeniem oraz dla jej otoczenia, niż mają inne zaburzenia osobowości (na przykład unikające). Najczęstsze zagrożenia które niesie za sobą historioniczne zaburzenie osobowości to:

• Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć trudności z budowaniem i utrzymywaniem trwałych relacji, co może prowadzić do osamotnienia i braku wsparcia emocjonalnego.
• Mogą też mieć trudności w pracy i w karierze zawodowej, ponieważ ich brak umiejętności radzenia sobie z emocjami i brak umiejętności podejmowania decyzji może utrudniać im wykonywanie obowiązków.
• Osoby z tym zaburzeniem mogą też być narażone na wykorzystywanie przez innych ze względu na ich uległość i brak umiejętności odmawiania innym.
• W końcu, osoby z historionicznym zaburzeniem osobowości mogą mieć trudności z panowaniem nad swoimi emocjami, co może prowadzić do problemów emocjonalnych, takich jak lęk czy depresja.

Jak rozpoznać czy mam historioniczną osobowość czy po prostu lubię być w centrum uwagi?

Jeśli zauważasz u siebie wyżej wymienione objawy i utrudniają ci funkcjonowanie w codziennym życiu oraz negatywnie wpływają na twoje relacje z innymi, może to sugerować, że masz historioniczne zaburzenie osobowości.

Udaj się do terapeuty, który specjalizuje się w historionicznym zaburzeniu osobowości. On lub ona będą w stanie ocenić twoje objawy i zdecydować, czy są one na tyle silne, aby rozważyć diagnozę zaburzenia osobowości.

Jakie są przyczyny historionicznego zaburzenia osobowości?

Nie wiadomo na 100%, co dokładnie powoduje historioniczne zaburzenie osobowości. Badania wskazują, że mogą na nie wpływać takie czynniki, jak geny, doświadczenia w dzieciństwie i inne czynniki środowiskowe. Oto kilka potencjalnych przyczyn historionicznego zaburzenia osobowości:

• Genetyka: Histrioniczne zaburzenie osobowości może być dziedziczne i może być przekazywane z rodziców na dzieci. Badania wskazują, że osoby z rodzeństwem z tym zaburzeniem są bardziej narażone na jego wystąpienie niż osoby bez takiego rodzeństwa.
• Doświadczenia w dzieciństwie: Niektóre doświadczenia z dzieciństwa, takie jak brak stabilności emocjonalnej lub brak uwagi ze strony rodziców, mogą prowadzić do rozwoju historionicznego zaburzenia osobowości.
• Czynniki środowiskowe: Niektóre środowiska, w których dana osoba dorasta, mogą sprzyjać rozwojowi historionicznego zaburzenia osobowości. Na przykład osoby, które dorastały w rodzinach, w których panowała niestabilność emocjonalna lub brak wsparcia, mogą być bardziej narażone na to zaburzenie.
• Inne czynniki: Inne czynniki, takie jak stres lub choroba psychiczna, mogą również prowadzić do rozwoju historionicznego zaburzenia osobowości.

Przyczyny historionicznego zaburzenia osobowości są złożone i mogą różnić się w zależności od indywidualnej osoby.

Osobowość historioniczna: Jak sobie radzić z historionicznym zaburzeniem osobowości na codzień?

Jeśli masz historioniczne zaburzenie osobowości, radzenie sobie z nim na co dzień może być wyzwaniem. Oto kilka strategii, które mogą ci pomóc:

• Skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą: Lekarz lub specjalista zajmujący się zaburzeniami osobowości będą w stanie zaproponować ci odpowiednie leczenie, takie jak terapia lub leki.
• Ćwicz radzenie sobie z emocjami: Histrioniczne zaburzenie osobowości może sprawić, że będziesz mieć trudności z panowaniem nad emocjami. Dlatego też nauka technik radzenia sobie z emocjami, takich jak oddychanie lub medytacja, może ci pomóc lepiej radzić sobie z nimi.
• Staraj się utrzymywać regularne rutyny: Utrzymywanie regularnych rutyn może pomóc ci lepiej radzić sobie z historionicznym zaburzeniem osobowości, ponieważ daje ci to poczucie stabilności i kontroli nad swoim życiem. Może to obejmować rutyny dotyczące spania, jedzenia i aktywności fizycznej.
• Pracuj nad umiejętnościami interpersonalnymi: Osoby z historionicznym zaburzeniem osobowości często mają trudności z budowaniem i utrzymywaniem bliskich relacji. Dlatego też warto pracować nad umiejętnościami interpersonalnymi, takimi jak słuchanie i mówienie o swoich uczuciach, co może pomóc ci w budowaniu lepszych relacji z innymi.

Jakie są metody leczenia osobowości historionicznej?

Leczenie historionicznego zaburzenia osobowości może obejmować różne metody, w zależności od indywidualnych potrzeb i preferencji danej osoby. Oto kilka powszechnie stosowanych metod leczenia tego zaburzenia:

• Terapia: Terapia może być skuteczna w leczeniu historionicznego zaburzenia osobowości. Terapie, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (TBB) lub terapia interpersonalna, mogą pomóc ci lepiej rozumieć swoje myśli, uczucia i zachowania oraz nauczyć ci lepszych sposobów radzenia sobie z nimi.
• Leki: Leki, takie jak antydepresanty, mogą być skuteczne w leczeniu objawów historionicznego zaburzenia osobowości, takich jak nadmierne emocje czy brak umiejętności radzenia sobie z nimi.
• Grupy wsparcia: Grupy wsparcia mogą być skutecznym sposobem leczenia historionicznego zaburzenia osobowości, ponieważ dają ci możliwość dzielenia się swoimi myślami i uczuciami z innymi osobami, które zmagają się z podobnymi problemami.
• Trening umiejętności społecznych: Trening umiejętności społecznych, może pomóc ci nauczyć się lepszych sposobów radzenia sobie z relacjami z innymi i lepiej panować nad swoimi emocjami.
• Leczenie rodzinne: W niektórych przypadkach leczenie rodzinne może być skuteczne w leczeniu historionicznego zaburzenia osobowości, szczególnie jeśli zaburzenie to ma wpływ na relacje z rodziną. Leczenie rodzinne polega na pracy z całą rodziną, aby pomóc jej lepiej rozumieć i radzić sobie z zaburzeniem.

FAQ - często zadawane pytania

Lubię być w centrum uwagi, czy to już zaburzenie?

Chęć bycia w centrum uwagi może być normalnym zachowaniem w niektórych sytuacjach. Jednak jeśli ta potrzeba staje się nadmierna i powoduje problemy w życiu codziennym, takie jak trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z innymi ludźmi, może być objawem zaburzenia osobowości.

Z jakiego powodu nadmierne flirtujemy?

Nadmierne flirtowanie może mieć wiele przyczyn, w tym potrzeba uwagi i akceptacji - ludzie, którzy czują się samotni lub niezadowoleni ze swojego życia, czasami nadmiernie flirtują, aby uzyskać uwagę i akceptację innych.Niska samoocena - osoby, które nie czują się pewnie siebie, często flirtują w celu potwierdzenia swojej wartości i atrakcyjności. Ucieczka od problemów - flirtowanie może być sposobem na odwrócenie uwagi od trudnych emocji i problemów, z którymi osoba nie jest w stanie sobie poradzić.

Jakie są pierwsze objawy osobowości histrionicznej?

Pierwsze objawy osobowości histrionicznej zazwyczaj obejmują: Skupienie na sobie: Histrionicy często chcą być w centrum uwagi i czują się niekomfortowo, gdy nie są w centrum zainteresowania. Ekstrawaganckie i teatralne zachowanie: Histrionicy często wyolbrzymiają swoje emocje i zachowanie, aby zwrócić uwagę na siebie. Skłonność do dramatu: Histrionicy często stwarzają sytuacje konfliktowe, aby być w centrum uwagi i uzyskać uwagę innych.