Choroba dwubiegunowa to zaburzenie psychiczne, które objawia się gwałtownymi zmianami nastroju - od manii po depresję. Może być trudna do zdiagnozowania i leczenia, ale z odpowiednią pomocą i wsparciem można radzić sobie z codziennymi wyzwaniami. Dowiedz się więcej o chorobie dwubiegunowej, jej objawach i sposobach leczenia w naszym artykule.
Choroba dwubiegunowa, znana również jako bipolar disorder lub dwubiegunówka, to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się występowaniem epizodów manii lub hipomanii oraz epizodów depresji. Osoby cierpiące na tę chorobę mogą doświadczać gwałtownych zmian nastroju, co może mieć istotny wpływ na ich codzienne funkcjonowanie i relacje z innymi ludźmi.
Epizody manii
Epizody manii to stany emocjonalne, które są charakterystyczne dla choroby dwubiegunowej i polegają na wystąpieniu nadmiernego pobudzenia i euforii. Osoby w stanie manii mogą doświadczać wzrostu pewności siebie i większej energii, a także braku potrzeby snu i nadmiernej aktywności. Epizody manii mogą również prowadzić do impulsywnych zachowań i ryzykownych decyzji, takich jak nadmierne wydawanie pieniędzy, nieodpowiedzialne zachowania seksualne lub nieodpowiedzialne zachowanie na drodze.
Epizody manii mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni i mogą być trudne do zauważenia dla osób z zewnątrz, ponieważ osoba w stanie manii może uważać swoje zachowanie za normalne. Dlatego ważne jest, aby osoby cierpiące na chorobę dwubiegunową miały wsparcie rodziny i przyjaciół, którzy mogą pomóc im zauważyć, gdy ich zachowanie staje się nieodpowiedzialne lub niebezpieczne.
Najważniejszym objawem dwubiegunówki jest wahanie między manią (okres pobudzenia) i depresją (jak sama nazwa mówi - okresem przygnębienia).
Epizody depresji
Epizody depresji to stany emocjonalne, które są charakterystyczne dla choroby dwubiegunowej i polegają na wystąpieniu przygnębienia, braku energii i zainteresowania rzeczami, a także trudnościami z koncentracją i podejmowaniem decyzji. Osoby w stanie depresji mogą również doświadczać braku apetytu lub nadmiernego apetytu, trudności z zasypianiem lub nadmiernym snem, a także braku motywacji do wykonywania codziennych czynności. Epizody depresji mogą trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.
Choroba dwubiegunowa może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą pojawiać się naprzemiennie i być bardzo różne u różnych osób. Leczenie choroby dwubiegunowej może obejmować terapię, leki i wsparcie rodziny i przyjaciół. Ważne, aby osoby cierpiące na tę chorobę otrzymały odpowiednią pomoc i opiekę, ponieważ może to pomóc im w radzeniu sobie z objawami i poprawie jakości życia.
Znajdź najlepszego specjalistę od dwubiegunówki dla siebie!
Znajdziemy najlepszego dla Ciebie specjalistę od choroby dwubiegunowej!
Rozwiąż test diagnostyczny
Odkryj tło swojej choroby dwubiegunowej i najprawdopodobniejsze zaburzenia współwystępujące
Dobierzemy Ci terapeutę, który jest najlepszy w rozwiązywaniu Twoich problemów!
Twój terapeuta zrozumie Twój problem i pomoże Ci się uporać z dwubiegunówką!
Głównym objawem choroby afektywnej dwubiegunowej jest przede wszystkim zmienność nastrojów, która może być różnie odbierana przez otoczenie.
Fakty i mity na temat choroby dwubiegunowej
Istnieje wiele mitów na temat choroby dwubiegunowej, które mogą prowadzić do nieporozumień.
Jednym z takich mitów jest przekonanie, że osoby cierpiące na tę chorobę są niebezpieczne dla innych. W rzeczywistości jednak osoby cierpiące na chorobę dwubiegunową są tak samo bezpieczne jak osoby zdrowe, o ile otrzymują odpowiednią opiekę i leczenie.
Kolejnym mitem jest przekonanie, że choroba dwubiegunowa jest rzadka. W rzeczywistości jednak choroba ta jest dość powszechna, dotykając około 1-2% populacji. Może występować u osób w różnym wieku, choć często rozpoznaje się ją u młodych dorosłych.
Przyczyny choroby dwubiegunowej
Przyczyny choroby dwubiegunowej nie są do końca znane, ale uważa się, że mogą mieć związek zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i z czynnikami środowiskowymi. U osób cierpiących na chorobę dwubiegunową mogą występować nieprawidłowości w układzie hormonalnym i neurologicznym, co może prowadzić do zaburzeń nastroju.
Niektóre badania sugerują również, że doświadczenia traumy, stresu lub innych czynników środowiskowych mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby dwubiegunowej u osób z podatnością genetyczną. Należy pamiętać, że choroba dwubiegunowa jest skomplikowanym zaburzeniem i przyczyny mogą być różne dla różnych osób.
Choroba dwubiegunowa nie jest wynikiem lenistwa lub braku wysiłku ze strony osoby cierpiącej na tę chorobę. Jest to poważne zaburzenie, które wymaga odpowiedniego leczenia i wsparcia, aby osoby cierpiące na nią mogły radzić sobie z objawami i poprawić jakość swojego życia.
Do czego może doprowadzić nieleczona dwubiegunówka?
Choroba dwubiegunowa może mieć różne skutki, które mogą mieć wpływ na codzienne funkcjonowanie i relacje z innymi ludźmi. Osoby cierpiące na tę chorobę mogą doświadczać trudności z utrzymaniem stabilności emocjonalnej, co może prowadzić do problemów w szkole, pracy i relacjach z innymi.
Epizody manii lub depresji mogą również prowadzić do impulsywnych zachowań i ryzykownych decyzji, takich jak nadmierne wydawanie pieniędzy, nieodpowiedzialne zachowania seksualne lub nieodpowiedzialne zachowanie na drodze.
Choroba dwubiegunowa może również prowadzić do zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja lub bulimia, a także do zaburzeń snu. Może również prowadzić do nadużywania substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol lub narkotyki, co może pogorszyć objawy choroby.
W najgorszym przypadku, nieleczona choroba dwubiegunowa może doprowadzić do prób samobójczych w okresie depresji. Dlatego tak ważne jest, aby poważnie traktować chorobę dwubiegunową i nie zapominać o leczeniu nawet podczas epizodu manii.
Bipolar, czyli dwubiegunówka może prowadzić do nieodpowiedzialnych zachowań, takie jak nieostrożna jazda samochodem czy picie dużych ilości alkoholu. Z tego podowu osoby z dwubiegunówką są też bardziej podatne na alkoholizm?
Pomimo wyzwań, które niesie ze sobą choroba dwubiegunowa, istnieje wiele sposobów radzenia sobie z objawami i poprawy jakości życia. Ważne jest, aby osoby cierpiące na tę chorobę otrzymywały odpowiednią pomoc i opiekę, taką jak leczenie farmakologiczne i terapia, a także wsparcie rodziny i przyjaciół. Wiedza i świadomość na temat choroby dwubiegunowej pomogą nam lepiej rozumieć tę chorobę i pomóc osobom cierpiącym na nią w radzeniu sobie z nią.
Leczenie choroby dwubiegunowej
Leczenie choroby dwubiegunowej, zwanej także zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, zazwyczaj obejmuje stosowanie leków i terapię.
Terapia
Terapia może obejmować indywidualną lub grupową terapię poznawczo-behawioralną, a także terapię rodzinną lub małżeńską. Ważne, aby pacjenci byli regularnie monitorowani przez lekarza lub terapeutę w celu dostosowania leczenia do ich potrzeb i okresowych zmian w ich stanie zdrowia. Poniżej znajduje się dokładny opis typów terapii stosowanych w leczeniu bipolar disorder
Metody leczenia bipolar disorder mogą być bardzo zróżnicowane. Zazwyczaj wybór konkretnego typu psychoterapii zależy od przyczyn depresji.
Jednym z rodzajów terapii stosowanej przy chorobie dwubiegunowej jest terapia poznawczo-behawioralna. Celem tej terapii jest pomoc pacjentom w zmianie negatywnych myśli i zachowań, które mogą prowadzić do napadów depresyjnych lub manii. Terapia ta może pomóc pacjentom w nauce radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami i lepszym zarządzaniu swoim zdrowiem emocjonalnym.
Innym rodzajem terapii stosowanej przy chorobie dwubiegunowej jest terapia rodzinna lub małżeńska. Celem tych terapii jest pomoc rodzinie lub partnerowi pacjenta w lepszym rozumieniu choroby i w podtrzymywaniu wsparcia dla pacjenta. Może to pomóc w zapobieganiu sytuacjom stresowym, które mogą prowadzić do zaostrzenia choroby.
W niektórych przypadkach pacjenci z chorobą dwubiegunową mogą skorzystać z grupowej terapii, w której mogą dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi osobami z chorobą dwubiegunową i uzyskać wsparcie od innych osób znajdujących się w podobnej sytuacji. Grupy te mogą być prowadzone przez terapeutę lub innego specjalistę zdrowia psychicznego.
Leki
Lekami, które są najczęściej stosowane w leczeniu choroby dwubiegunowej, są leki przeciwdepresyjne, stabilizatory nastroju i leki przeciwpsychotyczne.
Leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w łagodzeniu objawów depresji i poprawie nastroju.
Stabilizatory nastroju, takie jak lit, karbamazepina i valproat sodu, mogą pomóc w zapobieganiu napadom manii i poprawie nastroju.
Leki przeciwpsychotyczne, takie jak olanzapina i risperidon, mogą być stosowane w leczeniu ciężkich epizodów manii lub psychozy. W niektórych przypadkach leki te mogą być stosowane w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi lub stabilizatorami nastroju.
Ważne, aby pacjenci byli regularnie monitorowani przez lekarza lub terapeutę w celu dostosowania leczenia do ich potrzeb i okresowych zmian w ich stanie zdrowia. Leczenie choroby dwubiegunowej może wymagać kilku prób różnymi lekami lub ich połączeniami, zanim zostanie znalezione skuteczne leczenie.
Elektrowstrząsy
W niektórych przypadkach leczenie choroby dwubiegunowej może również obejmować elektrowstrząsy. Leczenie elektrowstrząsami, zwane również elektrokonwulsjoterapią (ECT), jest procedurą, w której pacjentowi podaje się krótkie, kontrolowane impuls elektryczny przez skroń, aby wywołać konwulsję. ECT jest często stosowana w leczeniu ciężkich epizodów depresyjnych lub manii, które nie reagują na inne formy leczenia, takie jak leki lub terapia.
ECT jest najczęściej stosowana u pacjentów z chorobą dwubiegunową w fazie depresyjnej, ponieważ może szybko poprawić nastrój i złagodzić objawy. Może być również stosowana u pacjentów z ciężką manią lub psychoza, chociaż jest to mniej powszechne.
Podczas procedury pacjent jest otulony i umieszczany na specjalnym stole. Lekarz lub specjalista zdrowia psychicznego podaje pacjentowi lek uspokajający lub nasenne, a następnie podaje impuls elektryczny przez skroń za pomocą elektrod. Pacjent jest cały czas monitorowany przez lekarza i zespół medyczny podczas procedury.
ECT jest uważana za bezpieczne i skuteczne leczenie dla wielu pacjentów z chorobą dwubiegunową. Może jednak powodować skutki uboczne, takie jak zmęczenie, bóle głowy i problemy z pamięcią krótkotrwałą. Ważne, aby pacjenci byli dokładnie informowani o procedurze i jej potencjalnych skutkach ubocznych przez lekarza lub specjalistę zdrowia psychicznego przed rozpoczęciem leczenia.
Pacjenci powinni być dobrze zaopatrzeni i otrzymywać wsparcie od swoich bliskich, ponieważ choroba ta może prowadzić do trudności w codziennym funkcjonowaniu. Warto również pamiętać, że choroba dwubiegunowa jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że leczenie może trwać przez całe życie.
FAQ - często zadawane pytania
Jak rozpoznać bipolar?
Chorobę bipolarną można stwierdzić jeśli wystąpią conajmniej 2 nawroty okresów manii i depresji. Mania to okres (zazwyczaj kilkutygodniowy lub kilkumiesięczny) w którym osoba chora czuje się świetnie, energicznie i pełna ochoty do życia i działania. Depresja to jej zupełne przeciwieństwo - osoba chora na nic nie ma siły, nie chce jej się nic robić i jest zazwyczaj bardzo bardzo smutna.
Co to znaczy, że ktoś jest dwubiegunowy?
To, że ktoś jest dwubiegunowy znaczy, że boryka się z zaburzeniem psychicznym zwanym chorobą afektywną dwubiegunową. Jest to zaburzenie nastroju i charakteryzuje się huśtawką nastrojów. Dwubiegunowa osoba na zmianę jest wesoła i energiczna przez kilka tygodni lub miesięcy (zazwyczaj) lub na odwrót - smutna i bez żadnej motywacji.
Jak zachowuje się osoba z chorobą dwubiegunową?
Osoby z chorobą dwubiegunową (bipolar) na zmianę mają okresy, w których są energiczne i czują się stosunkowo dobrze (mania) oraz okresy w których energia praktycznie spada im do zera oraz wpadają w depresję (ten okres nazywa się też depresja). Osoby z chorobą dwubiegunową mają około 10% szansę popełnienia samobójstwa (dla porównania - w całym społeczeństwie około 0,016% ludzi popełnia samobójstwo)
Czy artykuł był dla Ciebie pomocny?Twoja opinia pomoże nam ulepszyć nasze treści
Co moglibyśmy poprawić? (opcjonalnie)
Piotr Kowalczyk
Psycholog
Doświadczenie w psychologii zdobywałem w Niemczech (5 lat) i w Polsce (22 lata). Chcę dobrze poznać pacjenta - skupiamy się na tym aby dotrzeć do jego problemów w sposób, który nie wyrządzi mu/jej szkody.
Najlepszy terapeuta choroby dwubiegunowej dla Ciebie!
Zdiagnozuj się i znajdź właściwego dla siebie specjalistę!